Początki
indoor skydiving
Indoor skydiving to stosunkowo młoda dyscyplina sportowa. Jej początki sięgają lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku, kiedy to amerykańska armia rozpoczęła budowę tuneli aerodynamicznych, aby zmniejszyć środki przeznaczane na specjalne szkolenia dla komandosów. Konieczność używania samolotu za każdym razem, gdy chciano przeprowadzać ćwiczenia, sprawiała, że manewry stawały się bardzo drogie i czasochłonne. Stąd wymyślono tunel aerodynamiczny- alternatywę dla komandosów, którzy od tej pory mogli znacznie więcej czasu poświęcić na treningi i w tańszy sposób doskonalić swoje umiejętności przydatne podczas swobodnego spadania.
Dostępne
dla wszystkich
Z czasem idea tuneli aerodynamicznych wyszła poza wojsko, a około 10 lat temu zaczęli z nich korzystać nie tylko spadochroniarze, ale i osoby, które nigdy wcześniej nie skakały. Powszechna dostępność tuneli aerodynamicznych przyczyniła się do rozwoju tego sportu.
Obecnie mamy do czynienia z coraz większym zainteresowaniem tym tematem, w samym 2016 roku powstało 30 nowych tuneli aerodynamicznych. Indoor skydiving został również podzielony na kilka dyscyplin: Formation (FS), Vertical Formation (VFS), Dynamic (D4W, D2W) i freestyle.